viernes, 28 de septiembre de 2007

Cerrando puertas

Poco a poco voy dejando el lugar de trabajo que he ocupado durante estos 11 meses y 3 días. Dicho así suena como una pena de cárcel y en muchos momentos así lo he sentido.

Pero conforme me voy yendo y hablo con la gente con la que he trabajado más estrechamente, todo toma una nueva perspectiva. Veo lo que no había visto hasta ahora: una jefa comprensiva, un director general consciente de las limitaciones que una empresa de estas características impone a una persona como yo, unas compañeras que me miran con pena, otras indiferentes y otras con envidia (ya van 2 que me piden si las puedo enchufar en el otro curro).

Sinceramente creo que el problema estuvo al principio: un proceso de selección chapucero y hecho con prisas, falta de definición del puesto de trabajo y un "equívoco" (prefiero pensarlo así) en el sueldo que se prometió. En fin, mi cabreo inicial y mi ofuscación por dicha situación dieron lugar a que, por una parte, me cerrara en banda y, por otra, a unas ganas terribles de salir de aquí.

Y lo he conseguido. El 8 de octubre empiezo un nuevo trabajo, lo que casi significa una nueva vida. Vuelvo al periodismo, pero ahora tengo mucho más claro lo que quiero y lo que puedo hacer.

En fin, he aprendido.

8 comentarios:

Anónimo dijo...

Y yo que me alegro de ello...

Espero que esta vez valga la pena!!

Gemma dijo...

A ver si aquí te exprimen un poco más, que ya toca.

Felicidades, piruleta.

Anónimo dijo...

Dónde vas a currar?

Tangerine dijo...

Espero que me expriman, aunque progresivamente...

Anónimo, te diría donde voy a currar si supiera quién eres... no te vas a identificar?

Anónimo dijo...

bona notte mon amour

m'he entristit de felicitat per la teva pàgina web, potser serà que avui estic "sentimental" i t'alegra que els teus gaudeixin de la vida cada segon

però és simplement seductora, lo de la foto m'ha emocionat i la canço sincerament és brutal ¿de qui és?

bueno sobre el canvi de feina com deian els antonia font "i arriba un dia que la vida és un teatre que se'n diu felicitat..."

bueno pnx ets un cybeartista, i tens molta sort x la tangerine

Das Ist Scheisse: "Vísperas de mucho, días de nada"

Tangerine dijo...

Qué bonito, Unkown pleasures!! Si es que en el fondo eres un poeta... Te diré de quién es la canción... sólo a ti!!

Cris dijo...

Piluca, enhorabuena por el nuevo curro!!! Te merecías encontrar algo mejor y estoy segura que las cosas te irán muuuuy bien!!! :)

Por cierto, la página web muuy chula y muy original! Un 10 para Raimon! ;-)

Anónimo dijo...

hola amor meu

¿com va la nova feina?

petonets i ja explicaràs

PD: pinxi no te m'enfadis que el meu amor envers la Pilu és pur

Das Ist Scheisse: "Vísperas de mucho, días de nada"